De 33-jarige Argentijnse Pia Mancini gebruikt technologie om de barrières uit de weg te ruimen tusen politici en mensen in de wereld. Eerder werkte ze in denktanks en in het openbaar beleid en ze werkte mee aan diverse politieke campagnes. Maar tegenwoordig besteedt ze haar tijd aan non-profit organisaties en collaboratieve projecten die verandering beogen in de manier waarop burgers communiceren met politici.

Jonge generatie en politiek
In een interview in de Guardian zegt PiaMancini: “Er is veel dat niet meer klopt tussen de overheid en de jongere generatie. Er bestaat een diepe kloof tussen hoe zij zich organiseren en met elkaar communiceren, en de wijze  waarop oude instituties verwachten dat we met hen communiceren.” Als een exponent van die jongere generatie moet zij zich vaak verdedigen tegen beschuldigingen van apathie en onverschilligheid ten anzien van politiek en democratie. “Als er iets is dat we juist niet zijn als generatie, is het apathisch,” zegt ze. “We verbinden ons niet met de traditionele politieke systemen, maar dat wil nog niet zeggen dat het ons niet kan schelen! De wegen die politieke instituties bieden zijn eerlijk gezegd nogal armoedig. We hebben een systeem waarin je alleen een keer per vier jaar input geeft aan de politiek middels je stem. Of je hebt het alternatief om naar een inspraakbijeenkomst te gaan, vaak op onmogelijke tijden. Politici moeten begrijpen dat we geen susteem willen of vertrouwen dat op die manier werkt. We willen veel dircter betrokken zijn.”

Direct reageren op wetsvoorstellen
Een van Mancini’s projecten, DemocracyOS, biedt een platform voor burgers om op een hedendaagse manier in contact te zijn met politiek. “Politieke instituties bieden veel aanleidingen (positief en negatief) om als burgers met elkaar  in gesprek te gaan.” Als er nu een nieuwe wet in het congres komt in Argentinie, wordt de wettekst meteen vertaald in gewone taal en gepubliceerd op dit platform. Burgers kunnen er met elkaar discussieren en direct ‘stemmen’ op deze wetsvoorstellen.

De wens van het volk uitvoeren
Binnen twee jaar na de start van dit platform wordt het al gebruikt door de federale regering in Mexio om feedback te verzamelen over wetsvoorstellen, en door een NGO genaamd iWatch om een stem te geven aan het Tunesische volk in politieke besluitvorming. zelf gaat Mancini nog een stap verder in Buenos Aires. In 2012 vormde ze met mede-activisten een politieke partij (Net Party), die zich ten doel stelt om volksvertegenwoordigers te selecteren die in het congres stemmen in lijn met de wensen van burgers. Burgers kunnen hun mening kenbaar maken via DemocracyOS en de politici van Net Party politicians handelen naar die feedback. Nadat ze hun eerste kandidaat hebben afgevaardigd in de lokale verkiezingen van Buenos Aires in 2013, hopen ze om hun eerste vertegenwoordiger af te vaardigen naar het congres in de landelijke verkiezingen van 2017.

Transparantie in de politiek
Naast haar werk aan het platform werkt Mancini ook aan andere projecten om de vertegenwoordiging van burgers te verbeteren, om transparantie en verantwoordelijkheid in de politiek te versterken en om mogelijkheden te creeren voor burgers om op nieuwe manieren samen te werken in projecten. Een voorbeeld van zo’n project is Open Collective. Dit platform stelt groepen in staat om gezamenlijk geld te verzamelen en uit te geven in volledige transparantie, van het inzamelen van donaties tot het vergoeden van onkosten met een muisklik. Iedereen die bijdraagt aan een collectief heeft op elk moment inzage in de (financiele) transacties van de groep. Haar nieuwste project, Democracy.Earth, dat vorige maand de lucht in ging, richt zich op slimme contract-technologie. Compoter protocollen geven onmiddellijk inzage in de condities van een contract en maken daarmee gedecentraliseerd bestuur van organisaties mogelijk, van gemeenten tot bedrijven, van studentenorganiaties tot voetbalteams.

Uitdaging
“We bouwen aan nieuwe instituties, of op zijn minst de bouwsteigers van zulke nieuwe instituties,” zegt Mancini. “Ik denk dat dit de uitdaging is van onze tijd – niet alleen voor mijn generatie, maar voor ale wereldburgers die weten dat in een democratie dingen beter kunnen worden georganiseerd.”

Bron: The Guardian