Er is een school die wordt gerund door drie tieners. Jaira Daal begon ooit met bijles geven aan een neefje. Dat wilden de vriendinnen van haar zus vervolgens ook wel voor hun kinderen. Nu geeft ze met twee andere tieners bijles aan dertien leerlingen. Na elke inschrijving ging Jaïra naar de Action en koopt pennen, potloden en schriften van haar zakgeld. Voor twintig euro per maand leren de leerlingen begrijpend lezen, schrijven en rekenen, en krijgen ze ook les in Engels, sport, ­verkeer en acteren.

Uitbreiding
De school bestaat sinds 2013, staat in Amsterdam-Zuidoost en heet Bijlesschool Makandra, Surinaams voor ‘samen zijn’. De directrice Jaira Daal is dertien jaar oud, haar zus Jemyra en hun neefje Jayden zijn allebei vijftien. Iedere zondagmiddag wordt de woning van de familie Daal omgetoverd tot klaslokaal. De kamers waarin ze lesgeven zijn eigenlijk al te klein. Er is zelfs een wachtlijst, dus de tieners zijn op zoek naar een grotere ruimte. Na een bericht in de stadskrant kregen de tieners de beschikking over een kamer in de sociale huisvesting van het Heesterveldcomplex. Na een jaar moest de Bijlesschool Makandra daar echter weg, omdat de woningbouwvereniging koos voor een andere ­bestemming van het complex.

De Vogeltjes
De jongste leerlingen, Vogeltjes genaamd, krijgen les van Jemyra in de huiskamer. Met een vriendin leest ze voor uit een boek over de eenzame haai Karel. Ze leggen uit wat een oceaan is en praten over vriendschap. ‘Wie is jouw beste vriend?’ vraagt Jemyra aan Gishane (3). ‘Mama,’ zegt hij na een paar seconden. Daarna knipt Jemyra getallen uit karton. Waar lijkt de één op? Op een stok, vinden de kinderen. En de twee? Op een eend. De drie is iets lastiger, maar als het ­papiertje een kwartslag wordt gedraaid, weet Gishane het antwoord: op de m van McDonald’s. Jemyra: ‘We proberen hen vormen en kleuren te laten herkennen.’

Digitaal lesgeven
Als de kinderen vier zijn, mogen ze naar boven, naar Jaïra’s kamer. Daar krijgen ze les in begrijpend lezen. Volgens moeder Ingrid werken de leerlingen vooruit op de stof die ze nog krijgen. ‘De kinderen in groep 7 worden bijvoorbeeld voorbereid op groep 8.’ Als Jaira’s leerlingen klaar zijn met grammatica (lidwoorden invullen) mogen ze gamen, hun lievelingstijdverdrijf. ‘De jongens namen de eerste paar keer tablets mee om op te spelen en toen bedacht ik dat ik digitaal les kon geven,’ zegt Jaïra, die op haar middelbare school ook met tablets werkt. Jaīra en Jemaira zitten op het Berlage Lyceum en Jadyon op Scholengemeenschap Reigersbos.

Ouders blij
De leerkrachten houden, net als in het echte schoolleven, toetsdagen, tienminutengesprekken met de ouders en rapportbesprekingen. Die voorspellen goed hoe de kinderen het op de eigen basisschool doen. ­De ouders van de leerlingen zijn enthousiast. Volgens hen werkt de leeftijd van de tienerdocenten in het voordeel van hun kinderen: ‘Ik denk het beter is dan een kind iets aanneemt van een ander kind, dan wanneer ik ze het zou moeten uitleggen.’ De kinderen bloeien op in de goede sfeer.  ‘Je ziet dat ze vlotter zijn, sneller werken. Je kan ze zien bloeien en dat is goed om te zien’, vertelt lerares Jemyra.

Iedereen in gezin helpt
Ingrid Olivieira draagt bij aan de goede sfeer. Ze vindt koken leuk en kan lekkere hapjes maken. Dus is ze benoemd tot de kokkin van de school. ‘Ik vind het hartstikke leuk. Ik doe het met liefde’, zegt moeder Ingrid. Vader Stievries is de conciërge, hij helpt met printen en met de website. Volgens moeder Ingrid
heeft Jaïra alles op eigen houtje gedaan. ‘Wij hebben het later alleen gefaciliteerd door ­bijvoorbeeld een groter computerbeeldscherm aan te schaffen.’